ನೆನಪಿನ ಬುತ್ತಿಯ ಹೆಗಲಿಗೇರಿಸಿ ಹೊರಟೆ.
ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ಮೇಯುತ್ತಲೇ ನಡೆದೆ.
ಹಳೆಯದರ ಮೇಲೆ ಹೊಸತನೇರಿಸುತ್ತ ಹೋದೆ.
ಸಿಹಿಕಹಿಗಳನಾಮೋದಿಸುತ್ತ ಮುನ್ನಡೆದೆ.
ಬದುಕಲಿ ಸೇರಿದರು, ಚದುರಿದರು
ನೋವನಿತ್ತರು, ನಲಿವ ಕೊಟ್ಟರು.
ಕಣ್ಣೊರೆಸಿದರು, ಮನಮಿಡಿದರು.
ಯಾರಪ್ಪಣೆಯಿಲ್ಲದೇ ಬುತ್ತಿಯೊಳಹೊಕ್ಕರು!
ಮೇಯ್ದಷ್ಟೂ ಹೆಚ್ಚಿತು ಬುತ್ತಿಯ ಭಾರ!
ಸವೆದಷ್ಟೂ ಹಿಗ್ಗಿತು ದಾರಿಯ ದೂರ.
ಕೊನೆಗರಿತೆ, ನನ್ನೊಂದಿಗೀ ಬುತ್ತಿಯೊಂದೇ ನಿರಂತರ!
No comments:
Post a Comment