ಅಂದಿನಾ ಸಮಯವೆಷ್ಟು ಹಿತವಾಗಿತ್ತು
ಮನ, ಇದಳಿಯದೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲಿತ್ತು!
ಅರಿವಿತ್ತು ಆ ತಳಮಳ ನಿನ್ನಿಂದಲೆಂದು,
ಅಂದರಿತೆ, ಉಗುರಲೂ ಜೀವವಿತ್ತೆಂದು!
ನಿನ್ನ ಸೋಕಲದೂ ತುಡಿಯುತಿತ್ತೆಂದು!!
ಅಂದಾಡಿದ ನುಡಿಗಳು ನನಗೆಂಬಂತಿತ್ತು
ಕಲ್ಮಶವಿರದ ತುಂಬುಪ್ರೀತಿ ಕಂಡಂತಿತ್ತು
ಸಮಯದಲೆಯ ಭಯ ಬೆನ್ನಿಗೇ ಇದ್ದಿತ್ತು
ಎಂದಿನಂತೆ ಕಾಲದ ನಿರ್ದಯತೆ ಗೆದ್ದಿತ್ತು
ಏನಚ್ಚರಿ! ಆದರೂ ಮನ ಸ್ಥಿಮಿತದಲಿತ್ತು!
ಯಾವುವೂ ನನ್ನ ತೊರೆದಿಲ್ಲವೆಂಬಂತಿತ್ತು
ಅವೋ ಸವಿನೆನಪಾಗಿ ಬಡ್ತಿ ಹೊಂದಿತ್ತು!!
ನೆನಪಿನಂಗಳದಿ ಕೆಂಗುಲಾಬಿ ನಗುತಿತ್ತು!
ಮನಸ್ಸು ಪಕ್ವಗೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿಯಾಗುತ್ತಾ ನೆನಪುಗಳೊಳು ಕಹಿಗಳ ಮರೆತು ಸಿಹಿಯನಷ್ಟೇ ಸಂಚಯಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ ಅಲ್ಲವೇ?
ReplyDeleteಇಲ್ಲಿನ ಕೆಲ ಪದ ಸಮ್ಮಿಶ್ರತೆ ನನಗೆ ಉಪಕಾರದಂತಿದೆ.
ಸುಂದರ ಕವಿತೆ , ಕವಿತೆ ಬಹಳ ಆಪ್ತ ಎನ್ನಿಸುತ್ತದೆ , ಸುಂದರ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಅಂದದ ಪದಗಳ ಅಲಂಕಾರ ಮಾಡಿ ಭಾವನೆಗಳ ಮೆರವಣಿಗೆ ಮಾಡಿದ್ದೀರಾ, ಸಹೋದರಿ ನಿಮಗೆ ನಮನಗಳು.
ReplyDelete