ಕವಿಯ ಛವಿ!

ಭಲೇ! ರವಿ ಕಾಣದ್ದು ಕವಿ ಕಂಡ,
ಸಂತೋಷದಲೂ ನೋವ ಕಂಡ!
ಸಾಲ್ಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಪದವ ಹುಡುಕಿದ
ಅರಿಯದ ಗಂಟ ಬಿಡಿಸಲು ನಿಂತ!

ಮೌನದಲಡಗಿದ್ದ ಮಾತ ಹೆಕ್ಕಿದ,
ಮಾತಲಿಹ ಮೌನವ ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದ.
ಮುಖದಿ ಮುಖವಾಡವ ಹುಡುಕಿದ,
ಕಸದಲೂ ರಸ ತೆಗೆಯಲು ನಿಂತ!

ಬಾಳಘಟ್ಟಗಳನು ಜೀವಂತವಿರಿಸಿದ,
ನೆನಪ ಸಂತೆಯಲಿ ಕೊರಗಿ ನಲಿದ!
ಸುಖದಲೂ ಗತಸವಿಯ ಹುಡುಕಿದ,
ಗುಂಪಲೂ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ನಿಂತ!

ಕಪ್ಪು ಬಿಳುಪಲೂ ಮಳೆಬಿಲ್ಲ ಕಂಡ,
ಬರಡು ನೆಲದೆ ತುಡಿವ ಜೀವ ಕಂಡ!
ದು:ಖದಲೂ ನಗುವ ಬಗೆಯನರಿತ,
ಅರಿಯಲು, ಬದುಕ ಹೊರಗೆ ನಿಂತ!

ನಿಸರ್ಗದ ವಿಸ್ಮಯಗಳನಲಂಕರಿಸಿದ,
ನಿಸ್ತೇಜ ಗೋಡೆಗೂ ಜೀವ ತುಂಬಿದ!
ಭವದ ಭಾವಗಳನೆಲ್ಲ ಹಾಳೆಗೆ ಎರೆದ,
ಮಸಿಯ ಮತ್ತಲಿ ಜಗಮರೆತು ನಿಂತ!